lunes, 25 de enero de 2010

Edelira Poty

Edelira Poty



Aseguíta che rape

con mi profundo dolor

adiós mi esperanza flor

rohejáta añeñandu.


Por que ko che mborayhu

oikóma menospreciado

che rekove kautivado

causa chénte rohayhu.


Nde resami rataindy

cual un rayo de lucero

alumbrará mi sendero

ani pytũmbýpe aiko.


Hi`ãnteva`ekue areko

che rekovépe la suerte

ante Dios llegar mi muerte

roipo`óvo yvotymi.


Kuarahy reikévo aháta

alla por lo infinito

como un raro pajarito

nde réra aropurahéi


Og̃uahẽ ñande pohéi

mis clamores amorosos

si ndaha`éigui dichoso

emboyke che mborayhu.


Nde rerami añongatu

dentro de mi corazón

tu fragancia de ilusión

nde ryakuãmi chemoirũ.


Ha yvytúnte iñirũ

ha ohasávo oheja

neñe`ẽ ha nde puka

vevuimíko che ahendu.


Nde rekoviáko aipo`o

los pimpollos mañaneros

Muñequita encantadora

Niña Edelira Poty.


che rekovéko ambyasy

por los rincones frondosas

por tu cariño engañosa

añohẽvo che resay.


Pyharérõ chemoirũ

la vaga luna del cielo

a mi tristeza un consuelo

che rapemi omyesakã.


Ha neakãre toheja

diamantino del oriente

porque ñande para siempre

ipaháma jajohecha.

Apohára: Karai Mariano Barrios


No hay comentarios:

Publicar un comentario